Hydrangea macrophylla 'Miss Hepburn'

hortensja ogrodowa 'Miss Hepburn'

Grupa Hortensia

synonim łaciński: Hydrangea macrophylla 'W .J. Hepburn',Hydrangea macrophylla 'Mrs. W. J. Hepburn'

pokrój: półkulisty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

wilgotność: podłoże wilgotne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Odmiana z 1927 roku, podobna do hortensji ꞌMrs. R. F. Feltonꞌ (nieco większej), tego samego brytyjskiego hodowcy H.J. Jonesa. Krzew średniej wysokości, zwarty, średnicy około 1,2 m, o zaokrąglonym pokroju, sztywnych pędach i dobrym systemie korzeniowym. Liście są szerokoeliptyczne, ciemnozielone, satynowe, brzegiem piłkowane. Kwitnie bardzo obficie od czerwca do sierpnia. Kwiatostany (baldachogrona) pojawiają się tylko na pędach 2-letnich i są kuliste, lekko spłaszczone, w żywych tonacjach, także jesienią. Kwiaty płonne gęsto ułożone, o niemal gładkim brzegu, są płaskie, złożone z 4–5 sercowatych płatków, lekko zachodzących na siebie. Początkowo są zielonkaworóżowe z jasnym środkiem, później na glebach obojętnych ciemnoróżowe do purpurowych, a na glebach kwaśnych ciemnoniebieskie do lilafioletowych. Odmiana dość odporna na choroby i szkodniki. Toleruje spadki temperatury do –20°C. Jest wrażliwa szczególnie na późnowiosenne przymrozki i wymaga okrycia na zimę. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych i umiarkowanie wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie, na stanowiskach półcienistych i osłoniętych od zimowych wiatrów. Wskazane jest usuwanie przekwitniętych kwiatostanów jesienią lub wiosną. Co kilka lat należy też wyciąć pędy uszkodzone i stare, aby stworzyć przestrzeń dla nowych pędów. Nadaje się do mniejszych ogrodach, a także w kompozycjach pojemnikowych na ocienionych tarasach lub balkonach. Kwiaty mogą być stosowane się na kwiat cięty i do suszenia. Odmiana nazwana na cześć legendy amerykańskiego starego kina, Katherine Hepburn (1907–2002) – nie mylić z Angielką, Audrey Hepburn (1929–1993).

autorzy opisu tekstowego: Hanna Grzeszczak-Nowak; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): H.J. Jones Wielka Brytania; wprowadzenie do handlu: 1927
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój półkulisty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów różowe
niebieskie
purpurowofioletowe
pora kwitnienia sierpień
lipiec
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko cieniste
wilgotność podłoże wilgotne
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
odczyn kwaśny
rodzaj gleby gliniasta
próchniczna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z kwiatów
zastosowanie suche bukiety
pojemniki chowane na zimę
kwiaty cięte
pojemniki, balkony, tarasy
rabaty
ogrody orientalne
ogrody przydomowe
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Hanna Grzeszczak-Nowak Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11817
rośliny
8188
opisów

Ostatni wpis:

2018-08-30
Picea abies 'Echiniformis'
19054
zdjęć
9414
roślin w produkcji
450
osób online