Cedrus deodara
cedr himalajski
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin |
Malownicze drzewa w ojczyźnie - w Himalajach, dorastające do 50 m wysokości. Pokrój początkowo stożkowaty, z wiekiem szeroki, rozpostarty. Pędy jasne, zróżnicowane na długopędy i krótkopędy, pokryte igłami- na długopędach pojedynczymi, a na krótkopędach zebranymi w pęczki. Igły o długości od 2-6 cm, zielone lub niebieskozielone. Szyszki duże, sterczące, pękate, do 10 cm długości i 7 cm szerokości, po kilku latach rozpadają się na drzewach. Do uprawy wymaga gleb gliniasto-piaszczystych, przepuszczalnych i osłoniętych, ciepłych stanowisk. Uprawa możliwa tylko w najcieplejszych rejonach kraju. Gatunek amatorski traktowany jako ciekawostka ogrodowa. Wprowadzony do uprawy w Europie w 1831 r.
zasięg geograficzny |
zachodnie Himalaje |
---|---|
grupa roślin |
iglaste |
grupa użytkowa |
iglaste |
forma |
drzewo |
siła wzrostu |
wzrost typowy dla gatunku |
pokrój |
drzewiasty rozłożysty stożkowy |
docelowa wysokość |
od 15 m do 20 m |
barwa liści (igieł) |
szare, niebieskawe, srebrzyste ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) |
igły zimozielone |
owoce |
szyszki, szyszkojagody |
nasłonecznienie |
stanowisko słoneczne |
wilgotność |
podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża |
odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby |
przeciętna ogrodowa |
walory |
ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
zastosowanie |
ogrody przydomowe parki soliter (pojedynczo) |
strefa |
7b |
