cyprysik tępołuskowy 'Gracilis'

Chamaecyparis obtusa 'Gracilis'

Synonim pol.: cyprysik japoński 'Gracilis'

Stara odmiana pochodzenia japońskiego sprowadzona do Europy już w 1862r. Tworzy ona karłowe niskie drzewa o nieregularnym stożkowym pokroju. Rośliny w wieku 10 lat uzyskują ok. 1,5 m wysokości i 0,6 m szerokości. Z wiekiem mogą dorastać do ponad 5 m wysokości. Tworzy krótkie, odstające i słabo rozgałęzione pędy oraz muszlowato skręcone gałązki pokryte ciemnozielonymi a od spodu jasnozielonymi, lekko błyszczącymi łuskami. Cyprysik japoński jest bardziej wymagający w stosunku do innych uprawianych u nas gatunków roślin iglastych. Preferuje przede wszystkim gleby żyzne, próchniczne, dostatecznie wilgotne, o kwaśnym odczynie, miejsca ciepłe i osłonięte od wiatru. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, ale w najchłodniejszych rejonach kraju krzewy lepiej zimują sadzone na wystawie wschodniej i zachodniej lub w lekkim ocienieniu. Młode egzemplarze w pierwszych latach uprawy warto okrywać włókniną lub stroiszem. Osłony te chronią rośliny przede wszystkim przed nadmierną transpiracją i wysychaniem w czasie słonecznej, mroźnej pogody. Odmiana ‘Gracilis’ najładniej prezentuje się sadzona w ogrodach japońskich w soliterowych nasadzeniach.

autorzy: Wiesław Szydło; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	pierwsza publikacja: Siebold 1868 katalog szkółki; wprowadzenie do handlu: P. F. von Siebold 1862 Holandia
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca
pokrój	nieregularny stożkowy
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże wilgotne
ph podłoża	odczyn kwaśny
rodzaj gleby	próchniczna gliniasta
walory	ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody orientalne w grupach soliter (pojedynczo)
strefa	6a