Cornus sanguinea
dereń świdwa
|
|
Krzew rodzimego pochodzenia, powszechnie występujący w Polsce. Gatunek o małej wartości zdobniczej, ale wartościowy jako krzew pionierski. Potrafi zajmować duże powierzchnie, rozrastając się za pomocą odrostów korzeniowych. Pojedynczy krzew osiąga wysokość do 4 m. Pokrój dość gęsty, wyprostowany. Kwiaty drobne, kremowe lub białe, intensywnie pachnące, zebrane w szczytowe kwiatostany. Kwitnie na przełomie V-VI. Z kwiatów powstają kuliste, granatowe lub czarne owoce, dojrzewające w IX-X, chętnie zjadane przez ptaki. Dobrze rośnie na każdej wilgotnej glebie, ale wytrzymuje również słabsze i suchsze podłoża. Może rosnąć w pełnym cieniu pod wysokimi drzewami, w półcieniu oraz w pełnym słońcu. Całkowicie odporny na mróz, nadaje się do sadzenia w całym kraju. Dobry krzew do utrzymywania skarp, nasypów, utrwalania hałd poprzemysłowych. Nadaje do zadrzewień śródpolnych, do wykorzystania jako podszyt, do sadzenia nad brzegami rzek itp.
zasięg geograficzny |
Europa |
---|---|
grupa roślin |
liściaste |
grupa użytkowa |
liściaste krzewy |
forma |
krzew |
siła wzrostu |
wzrost typowy dla gatunku |
pokrój |
krzewiasty wyprostowany |
docelowa wysokość |
od 3 m do 5 m |
barwa liści (igieł) |
ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) |
liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów |
pachnące kwiatostan |
barwa kwiatów |
kremowe białe |
pora kwitnienia |
maj czerwiec |
owoce |
czarne granatowe |
pora owocowania |
wrzesień październik |
nasłonecznienie |
stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność |
roślina tolerancyjna |
ph podłoża |
roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby |
przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna |
walory |
odporność na zanieczyszczenia ozdobne pędy pachnące kwiaty ozdobne z kwiatów |
strefa |
5 |
