cyprysowiec Leylanda

×Cupressocyparis leylandii

Mieszaniec międzyrodzajowy, powstały ze skrzyżowania gatunków Cupressus macrocarpa – cyprysa wielkoowocowego i Chamaecyparis nootkatensis – cyprysika nutkajskiego. Roślina bardzo szybko rosnąca, o szerokokolumnowym lub wąskostożkowym pokroju, początkowo luźnej, później zagęszczającej się koronie, osiągająca w wieku 10 lat nawet 4 m wysokości. Pędy podobne do cyprysika nutkajskiego, ale nie przewisające. Gałązki ułożone w różnych płaszczyznach. Ulistnienie w postaci ostro zakończonych łusek, brzegiem często lekko piłkowanych. Zabarwienie zielone z lekkim, szarym odcieniem. Szyszki większe niż u cyprysika – do 2 cm średnicy. Wymagania glebowe i wilgotnościowe małe. Stanowiska słoneczne lub półcieniste. Mała mrozoodporność! Uprawa możliwa tylko w najcieplejszych rejonach Polski. Roślina polecana na formowane żywopłoty – bardzo popularna w Europie zachodniej. Mieszańce cyprysowca Leylanda uzyskiwano w Wielkiej Brytanii kilkakrotnie: w 1888r, 1911r i 1940r, więc pod tą nazwą kryje się kilka typów o podobnych cechach. W 1941r. gatunek uzyskała prestiżową nagrodę AM.

autorzy: Wiesław Szydło; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): C. J. Leyland Wielka Brytania
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo
siła wzrostu	roślina szybkorosnąca
pokrój	kolumnowy
docelowa wysokość	od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
nagrody	AM 1941
strefa	7a