Trwa ładowanie danych...
Hosta 'Stiletto'
funkia 'Stiletto'
Synonim pol.: hosta 'Stiletto'
|
|
|
|
Niska, kępiasta bylina o efektownych, dekoracyjnych liściach oraz fioletowych kwiatach. Tworzy krótkie podziemne rozłogi, z których wiosną wyrastają podłużne, wąskie, oliwkowozielone liście ozdobione na brzegach kremowobiałym lub żółtawym marginesem. Liście mają do 14 cm długości i do 4 cm szerokości, są lancetowate, na brzegach delikatnie pofalowane, na końcu zaostrzone, u podstawy wąskie, bez wyraźnej granicy między blaszką liściową a ogonkiem liściowym (blaszki stopniowo przechodzą w ogonki). Swoim kształtem przypominają sztylet, stąd nazwa odmiany. Liście układają się kaskadowo, tworząc gęste, spłaszczone kępy dorastające do 30 cm wysokości i aż 80 cm szerokości – jest to jedna z lepszych odmian okrywowych funkii. Latem spośród liści wyrastają smukłe pędy kwiatostanowe (do 60 cm wysokości) z osadzonymi na nich dzwonkowatymi, fioletowymi kwiatami. Są one zebrane w groniastych kwiatostanach, wyniesionych ponad liście. Powszechnie uważa się, że kwiaty funkii nie są zbyt ozdobne, jednak obficie kwitnące okazy odmiany ‘Stiletto’ wyglądają bardzo atrakcyjnie. Po kwitnieniu pędy kwiatostanowe należy usunąć. Odmiana uzyskana w 1987 w USA przez Paula Adena w wyniku skrzyżowania H. ‘Amy Aden’ z H. pulchella ‘Kifukurin Ubatake’. Dobrze sprawdza się w miejscach umiarkowanie nasłonecznionych, ale najlepiej rośnie w miejscach półcienistych, na glebach próchnicznych i stale wilgotnych. Podobnie jak inne funkie, jest to bylina długowieczna, jednak aby utrzymała efekt pofalowanych brzegów blaszek liściowych co 4-5 lat wymaga podziału i przesadzania. Odmiana odporna na mróz. Jedna z najlepszych odmian okrywowych oraz do sadzenia na obrzeżach rabat. Polecana do sadzenia w ogrodach skalnych oraz obsadzania pojemników ustawionych na balkonach i tarasach.
| pochodzenie |
odkrywca, hodowca (selekcjoner): Paul Aden USA; wprowadzenie do handlu: 1987 |
|---|---|
| grupa roślin |
byliny |
| grupa użytkowa |
byliny |
| forma |
bylina |
| siła wzrostu |
roślina wolnorosnąca (karłowa) |
| pokrój |
kępiasty płaskokulisty |
| docelowa wysokość |
od 0,2 m do 0,5 m |
| barwa liści (igieł) |
wielobarwne, pstre lub obrzeżone |
| zimozieloność liści (igieł) |
liście opadające na zimę |
| rodzaj kwiatów |
pojedyncze kwiatostan |
| barwa kwiatów |
fioletowe |
| pora kwitnienia |
lipiec |
| nasłonecznienie |
stanowisko cieniste stanowisko półcieniste |
| wilgotność |
podłoże umiarkowanie wilgotne |
| ph podłoża |
roślina tolerancyjna |
| rodzaj gleby |
próchniczna |
| walory |
ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł |
| zastosowanie |
ogrody przydomowe parki roślina okrywowa ogrody skalne rabaty pojemniki w grupach |
| strefa |
4 |
