jałowiec pospolity 'Meyer'

Juniperus communis 'Meyer'

Jedna z najwartościowszych, silnie rosnących, kolumnowych odmian jałowca o srebrzystym, niebieskozielonym ulistnieniu. Po 10 latach uprawy dorasta do 3 m wysokości, docelowo osiąga około 5 m wysokości i 1-1,2 m szerokości. Forma wielopędowa, bezprzewodnikowa, o spiczastym wierzchołku. Gałązki liczne, wyprostowane, ułożone pionowo, z odstającymi, prawie przewisającymi końcami. Igły dosyć krótkie, sztywne, ostre, silnie kłujące, stalowozielone, osadzone po 3 wokół pędów. Od góry igły są wklęsłe, z wyraźną wstążką srebrzystoniebieskiego nalotu, od spodu wypukłe, zielone, stąd ciekawy efekt kolorystyczny. Roślina wyjątkowo łatwa w uprawie, zdrowa, o bardzo skromnych wymaganiach glebowych. Doskonale rośnie na stanowiskach słonecznych, na glebach ubogich w składniki pokarmowe, suchych, kamienistych, a nawet jałowych. Krzew odporny na mróz. Polecany do uprawy w ogrodach przydomowych, zieleni osiedlowej, na wrzosowiskach, na cmentarzach. Nadaje się do sadzenia w formie szpaleru.

autorzy: Wiesław Szydło; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	wprowadzenie do handlu: Niemcy
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina szybkorosnąca
pokrój	kolumnowy
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże suche podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	piaszczysta przeciętna ogrodowa
walory	ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna szpaler ogrody wrzosowiskowe w grupach soliter (pojedynczo)
strefa	4