jałowiec Pfitzera 'Mathot'

Juniperus ×pfitzeriana 'Mathot'

Synonim lac.: Juniperus ×media 'Mathot'

Synonim pol.: jałowiec pośredni 'Mathot'

Odmiana znaleziona w Holandii około 1940 roku. W Polsce w uprawie pojawiła się niedawno i nie jest jeszcze popularna. Gęsty krzew o umiarkowanej sile wzrostu i szerokorozłożystym pokroju. Stare okazy tej odmiany dorastają do 1,5 m wysokości i około 3 m średnicy (w wieku około 30 lat). W początkowym okresie uprawy są bardziej rozłożyste i mają większą średnicą niż wysokość, z wiekiem wypiętrzają się. Ulistnienie łuskowate, szarozielone. Rośliny nadają się do uprawy w całym kraju, mają przeciętne wymagania glebowe, preferują stanowiska słoneczne. Krzewy mogą mięć szerokie zastosowanie w terenach zieleni od nasadzeń masowych - jako rośliny okrywowe; do nasadzeń pojedynczych - na rabatach, skarpach, skłonach, w zestawieniu z innymi roślinami iglastymi i krzewami liściastymi; w ogrodach przydomowych - na rabatach.

autorzy: Adam Marosz; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	pierwsza publikacja: Den Ouden 1949; odkrywca, hodowca (selekcjoner): G. Manhot; wprowadzenie do handlu: G. Manhot Nursery 1940 Boskoop, Holandia
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzaczasty rozłożysty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże suche podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	roślina tolerancyjna odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	piaszczysta przeciętna ogrodowa
walory	ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna roślina okrywowa w grupach
strefa	5a