jałowiec Pfitzera 'Mathot'

Juniperus ×pfitzeriana 'Mathot'

Synonim lac.: Juniperus ×media 'Mathot'

Synonim pol.: jałowiec pośredni 'Mathot'

Odmiana znaleziona w Holandii około 1940 roku. W Polsce w uprawie pojawiła się niedawno i nie jest jeszcze popularna. Gęsty krzew o umiarkowanej sile wzrostu i szerokorozłożystym pokroju. Stare okazy tej odmiany dorastają do 1,5 m wysokości i około 3 m średnicy (w wieku około 30 lat). W początkowym okresie uprawy są bardziej rozłożyste i mają większą średnicą niż wysokość, z wiekiem wypiętrzają się. Ulistnienie łuskowate, szarozielone. Rośliny nadają się do uprawy w całym kraju, mają przeciętne wymagania glebowe, preferują stanowiska słoneczne. Krzewy mogą mięć szerokie zastosowanie w terenach zieleni od nasadzeń masowych - jako rośliny okrywowe; do nasadzeń pojedynczych - na rabatach, skarpach, skłonach, w zestawieniu z innymi roślinami iglastymi i krzewami liściastymi; w ogrodach przydomowych - na rabatach.

autorzy: Adam Marosz; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	pierwsza publikacja: Den Ouden 1949; odkrywca, hodowca (selekcjoner): G. Manhot; wprowadzenie do handlu: G. Manhot Nursery 1940 Boskoop, Holandia
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	roślina tolerancyjna podłoże umiarkowanie wilgotne podłoże suche
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego odczyn kwaśny roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa piaszczysta
walory	roślina zimozielona ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	w grupach roślina okrywowa zieleń publiczna parki ogrody przydomowe
strefa	5a