modrzew europejski

Larix decidua

Synonim lac.: Larix europaea

modrzew europejski - Larix decidua

Duże, szybko rosnące drzewo iglaste o pokroju stożkowatym i o szpilkach opadających na zimę. W wieku 30 lat dorasta do ok. 15 m wys. Docelowo osiąga pokaźne rozmiary, wys.35 m, szer.15 m. Korona modrzewia jest lekka, przejrzysta z wyraźnie zaznaczoną strzałą /pniem/. Konary poziomo rozpostarte lub łukowato przewisające. Pędy boczne zwisające. Igły sezonowe, miękkie, jasnozielone, 3 (4) cm dł. Szyszki małe, 2,5 - 4(6) cm dł. Modrzew najładniej wygląda wiosną, gdy drzewo pokrywa się młodymi, jasnozielonymi igłami. Jesienią przebarwia się na żółto. Wymaga żyznych i umiarkowanie wilgotnych, ale przepuszczalnych gleb i stanowisk słonecznych. Doskonały w krajobrazie otwartym. Polecany do terenów przemysłowych i miejskich. Niewielkie zastosowanie w małych ogrodach przydomowych, poza żywopłotami i osłonami przeciwwiatrowymi. Bardzo dobrze znosi cięcie i formowanie. Doskonały na wysokie żywopłoty, które wymagają jednak bardzo regularnego cięcia. Sadzenie w formie żywopłotu, co 0,5 m.

autor: Magdalena Tomżyńska, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

zasięg geograficzny	środkowa i zachodnia Europa na wysokości 1000 - 2500 m; w Polsce gatunek lasotwórczy
pochodzenie	pierwsza publikacja: Philip Miller (1691–1771) 1754
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	drzewiasty rozłożysty szerokostożkowy
docelowa wysokość	od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły opadające na zimę
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ładne jesienne zabarwienie odporność na zanieczyszczenia ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	parki zadrzewienia krajobrazowe rekultywacja zieleń publiczna drzewo alejowe parkowe szpaler żywopłot kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
strefa	4