modrzew japoński 'Pendula'

Larix kaempferi 'Pendula'

modrzew japoński 'Pendula' - Larix kaempferi 'Pendula'
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Nazwa zbiorowa dla wielu typów modrzewia japońskiego o zwisających pędach. Pierwsza odmiana opisana pod tą nazwą, pod koniec XIX w, jest możliwa do zidentyfikowania w wielu starych ogrodach botanicznych Europy. Jest to dość wolno rosnące drzewo o pokroju zwisającym, dorastające do kilku metrów wysokości i 3-6 (17) m szerokości. Często ma asymetryczną koronę. Obecnie po tą nazwą można spotkać w handlu kilka odmian płożących, szczepionych zwykle na pniu i wówczas z silną tendencją do obwisania wszystkich pędów. Młode rośliny tworzą koronę bardzo regularną, bez przewodnika. Pędy rdzawobrązowe. Igły sezonowe, niebieskawozielone, wcześnie pojawiające się wiosną, jesienią przed opadnięciem, przebarwiające się na intensywny żółty kolor. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na zasobnej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Podobna odmiana i często mylona to L.k. Steef Weeper.

autor: Magdalena Tomżyńska, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	pierwsza publikacja: Ludwig Beissner (1843–1927) jako Larix leptolepis pendula 1896; odkrywca, hodowca (selekcjoner): H.A. Hesse Nursery Weener on Ems, Niemcy (Germany)
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca (karłowa)
pokrój	płożący przewisający (płaczący, zwisły)
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły opadające na zimę
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	roślina tolerancyjna odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ciekawy pokrój ładne jesienne zabarwienie ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe rabaty soliter (pojedynczo)
strefa	5a