magnolia 'Judy'

magnolia 'Judy'

Duży, najczęściej wielopniowy krzew lub małe drzewko o zaokrąglonej koronie. Liście ciemnozielone, eliptyczne, zaostrzone. Pąki kwiatowe wysmukłe, ciemnopurpurowe. Kwiaty średniej wielkości, 7,5 cm śr., czerwonopurpurowe zewnątrz i kremowobiałe po stronie wewnętrznej. Złożone są z 10 tepali. Kwitnie bardzo obficie przed rozwojem liści, początek V, nieco później niż magnolia Soulangea. Dzięki temu kwiaty mniej są narażone na przymrozki. Stanowisko słoneczne i lekko cieniste, osłonięte. Wymaga ziemi żyznej, dostatecznie wilgotnej, nie za ciężkiej, zasobnej w próchnicę, przepuszczalnej. Odczyn gleby lekko kwaśny (pH 5-6). Wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy dopuszczać do przeschnięcia podłoża wokół rośliny, szczególne od maja do lipca. Przycinanie pędów jest niewskazane. Korzystne jest całoroczne ściółkowanie. Zimą należy chronić system korzeniowy poprzez okrywanie. W sezonie warto magnolię nawozić, ale nie wolno używać nawozów zawierających wapń. Idealna do małych ogrodów. Ta odmiana to jeden z ośmiu mieszańców powstałych w 1965 w U. S. National Arboretum w Waszyngtonie.

autor: Magdalena Tomżyńska, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): Francis de Vos i William Kosar, 1965 U. S. National Arboretum w Waszyngtonie, USA
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste krzewy
forma	małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu	roślina szybkorosnąca
pokrój	krzaczasty wyprostowany
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	pojedyncze
barwa kwiatów	purpurowe
pora kwitnienia	maj
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	próchniczna
walory	ozdobne z kwiatów
zastosowanie	ogrody przydomowe
strefa	6a