Niewymagająca, niska bylina o płożących się i bardzo gęsto ulistnionych pędach tworzących jasnozielone poduchy dorastające do kilku cm wysokości. Jej szydlaste liście przypominają igły i są nawet trochę kłujące. Blaszki liściowe są wąskie, stosunkowo sztywne, mają do 2 cm długość. Liście są zimozielone, w momencie nastania niskich temperatur jesienią przybierają zielonopurpurowe zabarwienie. Bylina ta najefektowniej wygląda wiosną. Rozpoczyna kwitnienie na przełomie kwietnia i maja, a kończy z początkiem czerwca. Kwitnienie jest niezwykle obfite, w szczytowym okresie praktycznie nie widać ani liści, ani pędów, tylko same kwiaty. Ciemnoróżowe, niemal purpurowe kwiaty zebrane są po 3-6 w baldachogrona, osiągają średnicę 1,5-2 cm. W centralnej części pojedynczego kwiatu znajduje się ciemniejsze, nieco rozmyte, purpurowe oczko. Działki kielicha i szypułki mają purpurowe zabarwienie i są owłosione. Po kwitnieniu wskazane jest usuwanie przekwitłych kwiatostanów. Zabieg ten pobudza rośliny do rozkrzewiania się oraz poprawia ich wygląd. Płomyk najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i ciepłych, toleruje lekki cień, ale im jest on głębszy, tym roślina słabiej kwitnie. Wymaga podłoża żyznego, przepuszczalnego, umiarkowanie wilgotnego, o odczynie od lekko kwaśnego po słabo zasadowy. Odmiana jest całkowicie odporna na mróz. Ze względu na swój pokrój doskonale nadaje się do sadzenia na rabatach, w ogródkach skalnych, do obsadzania murków. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
