Picea abies
Synonim lac.: Picea excelsa
świerk pospolity
|
|
Jedyny rodzimy, lasotwórczy gatunek świerka, wykazujący dużą zmienność geograficzną. Dorasta do 50 m wys. i 2 m średnicy pnia. Korona smukła, stożkowata. Dolne konary z wiekiem zwieszają się, górne pozostają w większości poziomo. Duże wymagania siedliskowe, szczególnie w stosunku do wilgotności i czystości powietrza. Nie nadaje się do klimatu miejskiego, więc ma ograniczone zastosowanie w ogrodach. Dobrze znosi ocienienie. Gatunek wytworzył bardzo dużo odmian ogrodowych, zazwyczaj bardziej odpornych i mniej wymagających od typu. W sprzyjających warunkach (klimat górski) tworzy wspaniałe, ogromne drzewa, nadaje się również na regularnie cięte żywopłoty.
zasięg geograficzny |
Europa (poza jej zachodnią częścią i Anglią) do Uralu, od poziomu morza do wysoko położonych terenów górskich w Alpach i Karpatach, w Polsce w pasie północnym (niżowym) i południowym (górskim) |
---|---|
pochodzenie |
pierwsza publikacja: (Linnaeus) Karsten (1753)1881 |
grupa roślin |
iglaste |
grupa użytkowa |
iglaste |
forma |
drzewo |
siła wzrostu |
roślina szybkorosnąca |
pokrój |
drzewiasty wyprostowany stożkowy |
docelowa wysokość |
od 15 m do 20 m |
barwa liści (igieł) |
ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) |
igły zimozielone |
nasłonecznienie |
stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność |
podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna |
ph podłoża |
roślina tolerancyjna odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby |
roślina tolerancyjna |
walory |
ciekawy pokrój roślina zimozielona |
zastosowanie |
ogrody przydomowe parki zadrzewienia krajobrazowe szpaler żywopłot kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) w grupach soliter (pojedynczo) |
strefa |
2 |
