świerk pospolity 'Aurea Magnifica'

Picea abies 'Aurea Magnifica'

Synonim lac.: Picea abies var.magnifica

świerk pospolity 'Aurea Magnifica' - Picea abies 'Aurea Magnifica'
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Drzewo o regularnym, szerokostożkowym, gęstym pokroju. Wzrost początkowo powolny, później rośliny przyrastają do 0,5 m rocznie. Dorasta do 4 m wysokości. Igły 2-3 cm długie, gęsto ułożone, kłujące, błyszczące. Wiosną młode przyrosty jasnożółte, latem jasnozielone. Jesienią po pierwszych przymrozkach i zimą roślina ponownie przebarwia się na intensywnie żółty kolor. Lepsze wybarwienie w miejscach słonecznych. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych; na stanowiskach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Odmiana polecana do dużych ogrodów i parków. Jedna z najlepszych żółtych form świerka.

autor: Gabriel Tomżyński, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	pierwsza publikacja: 1899; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Kornelius Ottolander & Ralph Hoffmann Boskoop, Holandia
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	drzewiasty rozłożysty szerokostożkowy
docelowa wysokość	od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone żółte, złociste
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	roślina tolerancyjna odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody przydomowe parki ogrody skalne soliter (pojedynczo)
strefa	4