świerk pospolity 'Ohlendorffii'

Picea abies 'Ohlendorffii'

Karłowa, zwarta odmiana świerka. Pokrój początkowo kulisty, krzaczasty, później rośliny wytwarzają przewodnik i przyjmują formę zaokrąglonego stożka. Korona bardzo gęsta i zwarta. Stare kilkudziesięcioletnie okazy dorastają po wielu latach nawet do 6 m wysokości i 2-4 m szerokości. Rośnie bardzo powoli. Pędy przyrastają rocznie około 5 cm. Pędy gęsto ułożone, sztywne, tworzą charakterystyczne „wachlarzyki”. Igły krótkie, 4-12 mm długości, jasne, żywozielone. Szyszek nie wytwarza. Małe wymagania siedliskowe. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych. Wrażliwa na suche powietrze i zanieczyszczenia przemysłowe. Wymaga stanowisk nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Do sadzenia w ogrodach skalnych, wrzosowiskowych i na rabatach w zestawieniach z innymi karłowymi iglakami.

autor: Gabriel Tomżyński, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	pierwsza publikacja: Franz Ludwig Späth (1838–1913) 1904; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Th. Ohlendorff Baumschule w okolicach Hamburga około połowy XIX wieku okolice Hamburga, Niemcy (z nasion pochodzących z; wprowadzenie do handlu: Späth Nursery 1904 Belin, Niemcy
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca
pokrój	kulisty stożkowy
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	roślina tolerancyjna odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ciekawy pokrój roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe rabaty soliter (pojedynczo)
strefa	4