świerk biały 'Echiniformis'

Picea glauca 'Echiniformis'

świerk biały 'Echiniformis' - Picea glauca 'Echiniformis'
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Stara, francuska odmiana pochodząca sprzed 1855 roku, charakteryzująca się bardzo powolnym tempem wzrostu. Młode rośliny są w zarysie kuliste, później kopulaste, podobnie jak krzewy odmiany ‘Alberta Globe’, ale rosną znacznie wolniej i mają stalowozielone zabarwienie. Docelowo roślina dorasta do 50-70 cm wysokości i nieco większej szerokości. Pędy cienkie i krótkie, wyrastające promieniście ze środka bezprzewodnikowego krzewu. Gałązki drobne, liczne, gęsto otoczone drobnymi igłami, z wiekiem tworzą niewielkie, nieregularne wypiętrzenia i zagłębienia w kulistej powierzchni. Igły krótkie, 5-10 mm długości, niebieksozielone lub srebrzystoniebieskie, słabo kłujące. Roślina nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych, na stanowiskach słonecznych. Odmiana odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej stroiszem, cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorka sosnowca pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów żerowania szkodnika w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana polecana do sadzenia w małych ogrodach przydomowych, na skalniakach, na rabatach z miniaturowymi roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

autorzy: Wiesław Szydło; , Związek Szkółkarzy Polskich;

grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca
pokrój	kulisty
docelowa wysokość	od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona ciekawy pokrój
zastosowanie	ogrody wrzosowiskowe rabaty pojemniki, balkony, tarasy w grupach ogrody skalne ogrody przydomowe
strefa	5a