świerk biały 'Rainbow's End'

Picea glauca 'Rainbow's End'

świerk biały 'Rainbow's End' - Picea glauca 'Rainbow's End'
(c) fot. Eugeniusz Pudełek PUDEŁEK Eugeniusz Szkółka Krzewów Ozdobnych

świerk biały 'Rainbow's End' - Picea glauca 'Rainbow's End'

Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, regularne stożki, uzyskana w amerykańskiej szkółce Iseli w 1978 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 5-6 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości i 0,6 m szerokości przy podstawie. Igły są krótkie, lekko kłujące, osadzone wokół pędów. Same pędy są stosunkowo cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym. Pierwszy, wiosenny przyrost jest jasnozielony. Cechą charakterystyczną odmiany jest żółtokremowa barwa młodych pędów pojawiających się w drugim, letnim przyroście. Po wyrośnięciu i zdrewnieniu młodych gałązek złocista barwa igieł zmienia się na zieloną, ale wierzchołki pędów jeszcze dosyć długo pozostają żółtawe. Odmiana mało wymagająca, najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe i stale wilgotnych, ale całkiem nieźle radzi sobie na większości przeciętnych, lekko kwaśnych gleb ogrodowych. Stanowisko słoneczne. Roślina odporna na mróz, ale w pierwszych latach uprawy zaleca się cieniowanie roślin od strony południowej na zimę. Lekkie okrycie za pomocą cieniówki lub agrowłókniny zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Jeśli w koronie pojawią się silnie rosnące, długie pędy należy je usuwać, bowiem tego typu rewersje mogą spowodować zagłuszenie odmiany i z czasem jej zanikanie. Odmiana doskonale nadaje się do tworzenia barwnych kompozycji ogrodowych wraz z innymi, wolno rosnącymi roślinami iglastymi. Bardzo dobrze prezentuje się na wrzosowiskach, w ogrodach skalnych a także w pojemnikach. W okresie Bożego Narodzenia może służyć za oryginalną choinkę.

autorzy: Wiesław Szydło; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): Dow Howse, 1978 r. USA; wprowadzenie do handlu: Iseli Nurseries
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca
pokrój	stożkowy
docelowa wysokość	od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone żółte, złociste
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe ogrody orientalne rabaty pojemniki, balkony, tarasy w grupach
strefa	5a