świerk serbski 'Pendula'

Picea omorika 'Pendula'

świerk serbski 'Pendula' - Picea omorika 'Pendula'
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół. W starszym wieku wszystkie pędy zwisają wzdłuż pnia. Igły płaskie, 1-2 cm długości i 1-2 mm szerokości, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone, od spodu niebieskawobiałe z dwoma białymi paskami, gęsto ułożone na pędach, mieniące się dwoma kolorami. Dobrze znosi klimat miejski. Nie ma specjalnie dużych wymagań glebowych, choć najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, umiarkowanej wilgotnych, lekko kwaśnych. Wymaga stanowisk słonecznych lub lekko cienistych. Jedna z piękniejszych odmian drzewiastych o wąskim, płaczącym pokroju, polecana do wszystkich ogrodów i terenów zieleni, do sadzenia w eksponowanych miejscach. Istnieje kilka typów tej odmiany o podobnych cechach, powstałych za sprawą rozmnażania przez wysiew nasion i selekcji. Pierwsza taka roślina została opisana w Niemczech w 1920 roku.

autor: Magdalena Tomżyńska, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	pierwsza publikacja: Schwerin 1920
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	stożkowy
docelowa wysokość	od 10 m do 15 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	roślina tolerancyjna odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna roślina tolerancyjna
walory	ciekawy pokrój roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zadrzewienia krajobrazowe zieleń publiczna szpaler kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) soliter (pojedynczo)
strefa	5a