świerk kaukaski 'Barnes'

Picea orientalis 'Barnes'

Karłowa odmiana, rosnąca początkowo w formie spłaszczonej kuli. Z czasem wytwarza przewodnik, przybierając kształt nieregularnego, zaokrąglonego stożka. Rośnie bardzo powoli. W wieku 10 lat osiąga 0,7 m wysokości i ok. 1 m szerokości. Bardzo stare egzemplarze, po wytworzeniu przewodnika, dorastają do 1,8-2 m wysokości. Roślina gęsta i zwarta. Pędy krótkie i sztywne. Młode przyrosty jasnozielone. Późno rozwija się na wiosnę. Igły bardzo krótkie, długości do 1 cm, grube, lekko spłaszczone, zaokrąglone na końcach, ułożone promieniście, ciemnozielone, błyszczące. Nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od zimowych wiatrów. Dobrze prezentuje się z wrzosami i płożącymi krzewinkami, także w ogrodach skalnych.

autor: Magdalena Tomżyńska, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): Layne Ziegenfuss, Greg Williams USA; wprowadzenie do handlu: 1970
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca (karłowa)
pokrój	płaskokulisty szerokostożkowy
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna roślina tolerancyjna
walory	ciekawy pokrój ozdobne pędy roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe rabaty pojemniki soliter (pojedynczo)
strefa	5a