sosna Armanda

Pinus armandii

Drzewo średniej wielkości o szerokiej, luźnej, przejrzystej koronie. Pochodzi z Chin. W naturze dorasta do 20-25 m wys., w sztucznych warunkach osiąga do 15-20 m wys. i 5-6 m szer. Po 10 latach - ok. 4 m wys. Gałęzie długie, rozpostarte. Igły zebrane po 5 sztuk, 8-15 cm dł., jasnozielone, zwisające, pozostające na drzewie 2 lata, skupione na końcach gałązek. Szyszki dł. 10-20 cm, na długich szypułach, pojawiają się już u dziesięcioletnich drzew. Nasiona duże, bez skrzydełek, do 10 mm długości, jadalne. Gatunek podobny do sosny himalajskiej, ale znacznie od niej odporniejszy na niskie temperatury i o mniejszych wymaganiach siedliskowych, odporny na suszę i rdzę wejmutkowo porzeczkową. Bardzo dekoracyjny, łatwo rozmnaża się z nasion, zasługuje na rozpowszechnienie. Nadaje się do każdego dużego ogrodu.

autor: Gabriel Tomżyński, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

zasięg geograficzny	Chiny Zachodnie i Środkowe
pochodzenie	pierwsza publikacja: Adrien René Franchet (1834–1900) 1884; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Armand David (1826 -1900) Francja; wprowadzenie do handlu: Paul Guillaume Farges (1844–1912) 1895 Arboretum Les Barres, Francja
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	drzewiasty rozłożysty szerokostożkowy
docelowa wysokość	od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże suche
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna
walory	ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna
strefa	6a