grusza 'Bera Hardego'

Pyrus communis 'Bera Hardego'

Ta roślina nie ma jeszcze galerii zdjęć.

Stara odmiana otrzymana około roku 1820 we Francji przez N. Bonneta jako siewka z wolnego zapylenia. Jej nazwa pochodzi od nazwiska ówczesnego dyrektora Ogrodu Luksemburskiego M. Hardego, na którego cześć została nazwana. Drzewo rośnie bardzo silnie, tworząc koronę wzniesioną, wąsko stożkowatą i dość gęstą. Gałęzie rozkładają się poziomo, rozgałęzienia drugiego rzędu przewisają i mają dużo krótkopędów. Na podkładce z pigwy korona jest bardziej luźna, do tego drzewo na tej podkładce plonuje lepiej i regularniej niż na siewkach gruszy. Roślina kwitnie średnio wcześnie i jest dobrym zapylaczem. W okres owocowania wchodzi późno, 7-9 lat po posadzeniu. Owocuje przemiennie i nie zawsze obficie. Owoce są duże lub średnie o wymiarach 76 × 65 mm i masie 150-160 g, na nawet 200 g. Mają kształt jajowaty lub jajowatoowalny, czasem prawie kulisty. Skórka zielonkawożółta, szorstka, sucha, pokryta złotobrązowym ordzawieniem. Od strony nasłonecznionej owoce przyjmują zabarwienie czerwonobrązowe. Miąższ ma barwę kremowobiałą, jest bardzo smaczny, masłowy, soczysty, winnosłodki, korzenny. Owoce dojrzałość zbiorczą osiągają na początku lub w połowie września, a konsumpcyjną pod koniec września lub na początku października. Owoce łatwo opadają przed zbiorem. Można je przechowywać blisko dwa tygodnie, a w chłodni do 6 miesięcy. Dość dobrze znoszą transport. Odmiana wymaga gleb ciepłych, żyznych, głęboko uprawionych, stanowisk osłoniętych. Drzewa są niezbyt wytrzymałe na mórz, na choroby średnio wrażliwe. Odmiana polecana do uprawy amatorskiej w ogrodach przydomowych.

autorzy: Joanna Najda; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): N. Bonnet Francja; wprowadzenie do handlu: 1820
grupa roślin	owocowe
grupa użytkowa	drzewa owocowe ziarnkowe
forma	drzewo
siła wzrostu	roślina szybkorosnąca
pokrój	drzewiasty wyprostowany stożkowy
docelowa wysokość	od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	pojedyncze
barwa kwiatów	białe
pora kwitnienia	kwiecień
owoce	żółte zielone jadalne
pora owocowania	wrzesień
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	próchniczna gliniasta
walory	jadalne owoce
zastosowanie	w grupach owoce deserowe owoce na przetwory
strefa	6a