śnieguliczka Chenaulta

Symphoricarpos ×chenaultii

Ta roślina nie ma jeszcze galerii zdjęć.

Gęsty obficie ulistniony krzew o regularnym pokroju, bez rozłogów. Dorasta do 0,6-1,5 m wys. Pędy gęsto omszone, czerwonawe. Liście drobne, ciemnozielone, owłosione, jesienią bardzo długo utrzymują się na gałęziach. Kwiaty drobne, lejkowate, różowe, w gęstych szczytowych kłosach, VIII-IX. Owoce bardzo drobne, czerwonawe, u nas nie dojrzewają ze względu na późną porę kwitnienia. Dość wrażliwy na mrozy. Stanowisko słoneczne do cienistego. Wymaga gleby żyznej, w wysokiej kulturze bez darni i chwastów. Jeden z najładniejszych gatunków śnieguliczki. Nadaje się na niskie żywopłoty, niewymagające przycinania oraz na rabaty.

autor: Gabriel Tomżyński, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

pochodzenie	wprowadzenie do handlu: 1910
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste krzewy
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzaczasty rozłożysty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	różowe
pora kwitnienia	sierpień
owoce	czerwone
nasłonecznienie	stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	odporność na zanieczyszczenia
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna żywopłot roślina okrywowa kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
strefa	6a