śnieguliczka koralowa

Symphoricarpos orbiculatus

Gęsto ugałęziony krzew, bez podziemnych rozłogów. Dorasta do 1-1,5 m wys. Pędy dekoracyjne, łukowato wygięte do ziemi, młode gęsto omszone. Liście ciemnozielone, eliptyczne, omszone, regularnie, dwustronnie rozłożone na pędach, 1,5-3,5 cm dł., jesienią przebarwiające się na czerwono. Kwiaty drobne, zielonkawoczerwone, zebrane w krótkie kłosy, wyrastające z kątów liści na tegorocznych pędach, miododajne, VII-VIII. Owoce małe, 4-6 mm śr., czerwone lub różowe, dojrzewają późno, X-XII i do wiosny utrzymują się na krzewie. Stanowiska słoneczne i cieniste. Gatunek mniej wytrzymały na mrozy, suszę i bardziej wymagający, co do gleby niż śnieguliczka biała. Polecana do zieleni osiedlowej i na żywopłoty – dość dobrze znosi cięcie i zagęszcza się.

autor: Gabriel Tomżyński, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

zasięg geograficzny	wschodnia część Ameryki Północnej
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste krzewy
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzewiasty wyprostowany przewisający (płaczący, zwisły)
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
pora kwitnienia	lipiec sierpień
owoce	czerwone fioletowe kuliste
pora owocowania	październik listopad
nasłonecznienie	stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna
walory	ozdobne owoce
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna żywopłot kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) w grupach
strefa	5a