Symphytum grandiflorum 'Goldsmith'

żywokost wielkokwiatowy 'Goldsmith'

synonim łaciński: Symphytum ibericum 'Jubilee',Symphytum grandiflorum 'Variegatum',Symphytum grandiflorum 'Goldsmith'

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

Bylina zadarniająca o żółto obrzeżonych liściach, nadająca się do zazieleniania miejsc półcienistych. Tworzy zwarty łan liści o wysokości do 30 cm. Rozrasta się silnie, chociaż rozłogi ma dość krótkie. Cała roślina pokryta jest krótkimi, ostrymi włoskami i w dotyku jest szorstka. Liście szeroko jajowate, mocno zaostrzone, zwężające się w oskrzydlony ogonek. Liście szarozielone z szerokim, żółto kremowym obrzeżeniem. Ulistnienie odporne na zmienne warunki atmosferyczne, pozostaje żywotne i dekoracyjne do nadejścia obfitych śniegów. Czasami pojawiają się pędy z liśćmi całkowicie zielonymi, które rosną bujniej i szybko mogą zdominować całą roślinę. Należy je usuwać. Jest to trudne, bowiem żywokost łatwo regeneruje z pozostawionych odcinków korzeni. Kwiaty dzwonkowate, zwisające, w pączkach różowawe, potem blado niebieskie, o prawie białych brzegach, zebrane w szczególne kwiatostany. Kwiatostany to gęste, wierzchołkowe, spiralnie skręcone wierzchotki, wyrastające wcześnie, w maju i czerwcu, niewiele ponad liście. Żywokost najlepiej rośnie w widnym cieniu, w miejscach bez bezpośredniego dostępu słońca. Zbyt duże zacienienie nie jest wskazane. Nie jest wymagający co do gleby, choć w miejscach z glebą zbyt suchą i piaszczystą wzrost będzie zahamowany, a brzegi liście będą zasychać. Jest rośliną w pełni zimotrwałą, ale lepiej jest wybierać miejsca osłonięte. Liście żywokostu wczesną wiosną są przysmakiem ślimaków. Jest to roślina dość tolerancyjna na miejskie zanieczyszczenie powietrza. Głównym zastosowaniem żywokostu jest zadarnianie miejsc cienistych, także w warunkach miejskich. Ilość roślin na 1 m2 – 5-7 sztuk.

autorzy opisu tekstowego: Jacek Marcinkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście półzimozielone
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów niebieskie
pora kwitnienia maj
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby próchniczna
roślina tolerancyjna
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
roślina okrywowa
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Jacek Marcinkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11817
rośliny
8188
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus mas
19054
zdjęć
9414
roślin w produkcji
355
osób online