cis pospolity 'Fastigiata'

Taxus baccata 'Fastigiata'

Synonim lac.: Taxus baccata 'Stricta'

cis pospolity 'Fastigiata' - Taxus baccata 'Fastigiata'
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Krzew iglasty o szerokokolumnowym pokroju i umiarkowanym tempie wzrostu. Po 10 latach uprawy dorasta do 1,5 m wysokości. Docelowo osiąga 3 do 5 m wysokości. Wszystkie pędy są wzniesione, wyprostowane, sztywne, ułożone wobec siebie blisko i równolegle. Młode gałązki pokrywa oliwkowa kora. Ciemnozielone, błyszczące igły mają do 2-3 cm długości i około 1,5 mm szerokości, są ułożone niemal prostopadle w stosunku do pędów, okalając je równomiernie. Odmiana żeńska, zawiązującą nasiona otoczone czerwonymi, jadalnymi osnówkami (jedyna część cisa pozbawiona trującej taksyny). Ponieważ rośliny o podobnym pokroju uzyskiwano wielokrotnie z wysiewu nasion, w handlu pod tą samą nazwą bywają oferowane także formy męskie. Podobne odmiany to np. ‘Fastigiata Robusta’ i ‘Erecta’. Krzew tolerancyjny w stosunku do nasłonecznienia. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, o obojętnym lub zasadowym pH, stanowiska osłonięte zimą od wiatru. Odmiana średnio odporna na mróz, w ostre zimy może podmarzać, ale charakteryzuje się wysokimi zdolnościami regeneracyjnymi. Nawet bardzo silnie przycięta szybko odbija i odtwarza utracone gałęzie. Roślina zdrowa, ale w szkółkach bywa porażana przez misecznika. Szkodnik ten żeruje na pędach i liściach, ukrywając się pod małymi, brązowymi miseczkami. Miseczniki najskuteczniej zwalcza się w czerwcu, gdy wylęgają się młode larwy, stosując oprysk odpowiednim środkiem ochrony roślin. Cis pospolity ‘Fastigiata’ jest jedną z ładniejszych odmian kolumnowych polecanych do uprawy w niewielkich ogrodach przydomowych, gdzie ze względu na brak miejsca nie można zastosować form silnie rosnących. Dobrze prezentuje się sadzony pojedynczo lub w grupach, w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi, a także w formie szpalerów.

autorzy: Grzegorz Falkowski; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): Willis Irlandia, 1780 r.
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	kolumnowy
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	czerwone ozdobne
nasłonecznienie	stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ciekawy pokrój ozdobne owoce ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe szpaler żywopłot ogrody skalne w grupach soliter (pojedynczo)
strefa	6b