żywotnik zachodni 'Ericoides'

Thuja occidentalis 'Ericoides'

Wolno rosnąca, oryginalna, krzaczasta odmiana o delikatnej budowie i nieregularnym pokroju, przez długi czas niska, zaokrąglona, puszysta, nie przekraczająca 1 m wysokości, potem zwykle wykształca kilka przewodników i dorasta do 3 m wysokości. Gałązki cienkie, rozgałęzione, u młodych roślin zwarte. Na gałązkach wyłącznie igły, równowąskie, miękkie i delikatne, ułożone nakrzyżlegle, matowozielone, szare, bez pasków woskowego nalotu na spodzie, skierowane ku przodowi. Przed zimą krzewy silnie brunatnieją, zwłaszcza od strony słonecznej, wiosną na powrót odzyskują zieloną barwę. Nie zawiązują szyszek. Efektownie wyglądają tylko młode rośliny. U starszych okazów część gałązek zamiera, szczególnie na stanowiskach suchych. Gałązki pod śniegiem łatwo pleśnieją, a krzewy ulegają odkształceniom i często się rozpadają. Odmiana wymaga wysokiej wilgotności powietrza, gleb żyznych, wilgotnych, przepuszczalnych, stanowisk słonecznych lub półcienistych. Polecana do uprawy w ogrodach przydomowych.

autorzy: Grzegorz Falkowski; , Związek Szkółkarzy Polskich;

pochodzenie	pierwsza publikacja: R. Smith 1867
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca (karłowa)
pokrój	nieregularny
docelowa wysokość	od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne podłoże wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	próchniczna gliniasta
walory	ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe
strefa	5b