berberys pospolity

Berberis vulgaris

Rodzimy gatunek, występujący w stanie dzikim w środkowej i południowej Europie. Ciernisty krzew o pokroju rozłożystym i zielonych liściach. Dorasta do 3 m wysokości. W maju pojawiają się drobne, żółte kwiaty, a jesienią krzew ozdobiony jest czerwonymi owocami. Może rosnąć na stanowisku słonecznym i półcienistym, w przeciętnej, ogrodowej glebie. Polecany do ogrodów przydomowych i zieleni publicznej, do sadzenia w grupach i szpalerach oraz do nasadzeń rekultywacyjnych. Nie powinien być uprawiany w pobliżu pól uprawnych – jest pośrednim żywicielem rdzy źdźbłowej.

autor: Krystyna Homa-Kosakowska, Szkółka Roślin Ozdobnych Krystyna HOMA-KOSAKOWSKA, Emil Homa, Krystian Kosakowski;

zasięg geograficzny	w środkowej i południowej Europie oraz na Kaukazie i w Iranie; rośnie na obrzeżach lasów, na polach, miedzach, na nizinach i w niższych górach
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość	od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	żółte
pora kwitnienia	maj
owoce	czerwone
pora owocowania	wrzesień październik
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	roślina tolerancyjna
ph podłoża	roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	roślina tolerancyjna
walory	odporność na zanieczyszczenia roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie	parki rekultywacja zieleń publiczna
strefa	4