jodła górska odm. arizońska

Abies lasiocarpa var. arizonica

Synonim lac.: Abies arizonica

Ta roślina nie ma jeszcze galerii zdjęć.

Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, dorastające w Ameryce Północnej do 40 m wysokości i 360 cm obwodu pnia. Odmiana arizońska występująca naturalnie w Arizonie i Nowym Meksyku wyróżnia się kremowobiałą, korkowatą, miękką w dotyku korą. W Polsce największe egzemplarze mają 15 m wys. Wzrost szybki. W dobrych warunkach dziesięcioletnie drzewa osiągają 3 m wysokości. Igły nastroszone, niebieskawozielone, pokryte woskowatym nalotem, od spodu z wyraźnymi białymi paskami. Szyszki małe, ciemnofioletowe. Wymaga gleb żyznych, odpowiednio wilgotnych, lekko kwaśnych lub obojętnych. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych. W Europie zbyt wcześnie rozwija się na wiosnę i często nowe przyrosty są niszczone przez majowe przymrozki. Szczególnie narażone są młode rośliny. W miejscach uszkodzenia tworzą się charakterystyczne guzowate zgrubienia. Do sadzenia tylko w miejscach zacisznych, o dobrym mikroklimacie, w większych ogrodach i parkach.

autor: Gabriel Tomżyński, TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin;

zasięg geograficzny	w górach północnej Arizony i północnego Nowego Meksyku
pochodzenie	pierwsza publikacja: Clinton Hart Merriam (1855-1942)/John Gill Lemmon (1832-1908)
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	drzewo
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	stożkowy
docelowa wysokość	od 10 m do 15 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ciekawy pokrój ozdobne pędy roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe parki soliter (pojedynczo)
strefa	5a