Calluna vulgaris
Synonim lac.: Erica vulgaris
wrzos pospolity
|
Zimozielona krzewinka strefy umiarkowanej i chłodnej o jasnozielonych liściach i fioletowych kwiatach. W Polsce pospolita na całym obszarze. Porasta suche lasy i torfowiska. Rośnie na obrzeżach lasów i polanach szerokimi, pokładającymi się pędami. Kwitnie od późnego lata do jesieni - sierpień, październik - jasnofioletowymi kwiatami zebranymi w długie grona. Ceniona w zielarstwie i jako roślina miododajna. Wymaga stanowisk słonecznych, gleby kwaśnej, niezbyt żyznej i przepuszczalnej. Nadmiar wilgoci może powodować gnicie korzeni i pojawienie się szarej pleśni na pędach. W środowisku naturalnym żyje w symbiozie z grzybami glebowymi (mikoryza). W nasadzeniach (parkowych, naturalistycznych) należy przycinać pędy pod kwiatostanami każdej wiosny.
zasięg geograficzny |
cała Europa, część Azji (Turcja, Syberia) oraz północna Afryka |
---|---|
grupa roślin |
wrzosowate |
grupa użytkowa |
wrzosy |
forma |
krzewinka |
siła wzrostu |
wzrost typowy dla gatunku |
pokrój |
krzewiasty rozłożysty |
docelowa wysokość |
od 0,5 m do 1 m |
barwa liści (igieł) |
jasnozielone |
zimozieloność liści (igieł) |
liście zimozielone |
rodzaj kwiatów |
pojedyncze kwiatostan |
barwa kwiatów |
fioletowe |
pora kwitnienia |
sierpień wrzesień październik |
nasłonecznienie |
stanowisko słoneczne |
wilgotność |
podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża |
odczyn kwaśny |
rodzaj gleby |
piaszczysta próchniczna |
walory |
ozdobne z kwiatów roślina miododajna roślina zimozielona |
zastosowanie |
ogrody przydomowe roślina okrywowa ogrody wrzosowiskowe kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) w grupach |
strefa |
5 |
