Cedrus deodara 'Karl Fuchs'

cedr himalajski 'Karl Fuchs'

pokrój: stożkowy

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

nagrody: Nagroda Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego w 1987r

Drzewo iglaste o stożkowym pokroju i niebieskawej koronie, dorastające po 15 latach uprawy do około 5 m wysokości. Tworzy prosty pień i szeroko rozpostarte gałęzie o przewieszających się końcach. Igły są krótkie, mają od 1,5 do 2,5 cm długości, są sztywne, zaostrzone, srebrzystoniebieskie, zimozielone. Na krótkopędach igły są zebrane w pęczki po 20-30, na długopędach są osadzone spiralnie. Roślina jednopiena. Już w młodym wieku tworzy 6-8 cm długości szyszki męskie, produkujące pyłek, natomiast szyszki żeńskie zwykle tworzą się dopiero na starszych roślinach, są jajowate, mają do 13 cm długości i do 9 cm szerokości. Szyszki żeńskie dojrzewają jesienią w drugim roku po kwitnieniu i rozsypują się na drzewach, podobnie jak u jodeł. Odmiana o podwyższonej mrozoodporności, wyselekcjonowana przez Güntera Horstmanna pod kątem zastosowania w krajach skandynawskich z nasion zebranych przez Karla Fuchsa w prowincji Paktia w Afganistanie i nazwano na cześć niemieckiego dendrologa. Roślina ta nie tylko dobrze sprawdza się na zachodzie Polski, ale świetnie rośnie i zimuje także w centralnych rejonach kraju. Drzewo o niewielkich wymaganiach w stosunku do podłoża. Dobrze rośnie na przeciętnych, przepuszczalnych glebach ogrodowych. Wymaga stanowisk słonecznych, osłoniętych zimą od wiatru. Ze względu na malowniczy pokrój i niskie ugałęzienie doskonale nadaje się do sadzenia w miejscach eksponowanych. Młode rośliny w pierwszych latach uprawy „na wszelki wypadek” warto okryć na zimę stroiszem. Starsze egzemplarze dobrze zimują i nie wymagają zabezpieczania. Jest to najbardziej mrozoodporna odmiana cedru znosząca spadki temperatury do minus 30 °C. Polecana do dużych ogrodów i parków.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie wprowadzenie do handlu: G. Horstmann 1979 Schneverdingen, Niemcy
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój stożkowy
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ciekawy pokrój
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
ogrody orientalne
soliter (pojedynczo)
nagrody Nagroda Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego w 1987r
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11796
rośliny
8111
opisów

Ostatni wpis:

2022-11-23
kalina koralowa 'Park Harvest'
18564
zdjęć
9429
roślin w produkcji
293
osób online