Rosa rubiginosa

róża rdzawa

Grupa Rubiginosa (Hybrid Eglanteria)

synonim łaciński: Rosa eglanteria

synonim polski: róża szkocka,róża jabłkowata

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Róża często spotykana w stanie naturalnym na terenie całej Polski, na obrzeżach lasów, na skarpach, w zaroślach i zadrzewieniach śródpolnych. Liście po roztarciu pachną jabłkami – inna, starsza nazwa to róża jabłkowata. Owoce są pokarmem dla dzikich zwierząt, ptaków. W kuchni używane do wyrobu win, soków, konfitur, herbat. W szkółkarstwie róża rdzawa czasem stosowana jest jako podkładka dla odmian, głównie róż parkowych, zwłaszcza sadzonych w rejonach o surowych zimach. Gatunek nie miał niedużego znaczenia w hodowli, aczkolwiek istnieją odmiany pochodzące od tej róży np. Rosa FLAMMENTANZ, 'Alchymist', 'Hebe’s Lip', 'Fritz Nobis'. Gatunek zmienny tworzący naturalne mieszańce z wieloma rosnącymi w Polsce gatunkami róż. Krzewy bardzo gęste, intensywnie rosnące, osiągające od 0,5 do około 3 m wysokości. Kwiaty średniej wielkości, średnicy około 4 cm, pojedyncze, intensywnie różowe, przyjemnie pachnące, skupione najczęściej w wielokwiatowe kwiatostany. Kwitnie na pędach co najmniej ubiegłorocznych, niezbyt obficie, ale długo - od maja do lipca, po czym zawiązują się pomarańczowoczerwone, jajowate lub okrągławe, ogruczolone lub szczeciniaste owoce. Liście 5-7 listkowe, jasno do świeżozielonych, młode żółtawe lub brunatnoczerwone, lekko połyskujące. Listki są dość duże, zwykle okrągławe lub szerokojajowate, o szeroko piłkowanych brzegach. Pędy silne, grube, sztywne, bardzo kolczaste, o hakowatych kolcach różnej wielkości; długopędy i pędy kwiatowe mają dodatkowo jasne, szczeciniaste kolce. Bezkolcowe pędy kwiatowe spotykane rzadko. Młode pędy zielone, potem czerwonobrązowe, łukowato wzniesione do góry, silnie rozgałęzione. Odporność na mróz bardzo wysoka, krzewy rosną zdrowo, rzadko chorują. Gatunek w dużym stopniu tolerancyjny na susze, warunki miejskie, słabsze gleby. Stanowisko powinno być słoneczne, ale może rosnąć w lekkim półcieniu. Krzewy nie wymagają cięcia. Czasem można wykonać cięcie sanitarne i ewentualnie odmładzające. Gatunek o szerokich możliwościach zastosowania, zwłaszcza na terenach zieleni miejskiej, w parkach, ogrodach prywatnych, także tych o charakterze naturalistycznym. Doskonale nadaje się na żywopłoty, formowane i nieformowane. Krzewy sadzi się przeciętnie co 1-1,2 m.

autorzy opisu tekstowego: Marta Monder; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny Europa Środkowa, Wschodnia, Zachodnia i Południowa
pochodzenie pierwsza publikacja: Carl von Linne (Karol Linneusz, Carolus Linnaeus) 1753 Species Plantarum
grupa roślin róże
grupa użytkowa róże parkowe
forma krzew
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
owoce czerwone
pomarańczowe
ozdobne i jadalne
pora owocowania sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory jadalne owoce
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne owoce
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
ogrody wrzosowiskowe
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
suche bukiety
w grupach
soliter (pojedynczo)
owoce na przetwory
strefa 5b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Marta Monder Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11817
rośliny
8111
opisów

Ostatni wpis:

2015-06-13
Alyssum montanum
19017
zdjęć
9420
roślin w produkcji
287
osób online