barwinek pospolity

Vinca minor

barwinek pospolity - Vinca minor

barwinek pospolity - Vinca minor
(c) fot. Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Niewielka, zimozielona krzewinka o ścielących się po ziemi pędach i niebieskich kwiatach, polecana do zadarniania cienistych miejsc w ogrodach i parkach. Występuje na dosyć sporym obszarze Europy Środkowej. W Polsce bywa spotykany w lasach liściastych oraz w formie zdziczałej w starych parkach i na cmentarzach. Roślina wypiętrza się do 20-30 cm wysokości i rozrasta na ponad 1 m szerokości. Tworzy dwa rodzaje pędów, letnie pędy płonne - długie, wiotkie, osiągają 0,5 metra długości, pełzają po powierzchni gruntu i łatwo się zakorzeniają, oraz krótkie, 10-15 cm pędy kwiatowe, wyrastające wiosną z miejsc, w których zakorzeniły się pędy płonne. Liście eliptyczne, skórzaste, ciemnozielone z wydatnym unerwieniem. Blaszki liściowe mają 2-4 cm długości, z wierzchu są błyszczące, od spodu matowe. Kwiaty wyrastają pojedynczo z pachwin liści, są osadzone na długich szypułkach, składają się z pięciu skośnie uciętych, łopatkowatych płatków zrośniętych u nasady, przypominają miniaturowe wiatraczki o średnicy 2-3 cm. W pąku płatki zachodzą na siebie lewostronnie. U gatunku kwiaty są niebieskie, a u odmian ogrodowych mogą być też fioletowe, purpurowe lub białe. Rośliny kwitną obficie na wiosnę, później tworzą pojedyncze kwiaty przez cały sezon. Po zapyleniu tworzą się niepozorne owoce (mieszki) wypełnione drobnymi nasionami. Barwinek dobrze rośnie na większości gleb ogrodowych, poza skrajnie suchymi i wilgotnymi, znosi niedobór wody. Preferuje miejsca półcieniste i cieniste. Sadzony na stanowiskach słonecznych może lekko przemarzać w mroźne, bezśnieżne zimy, ale ścięty na wiosnę z łatwością się regeneruje i szybko odrasta. Nadaje się do zadarniania gleby pod koronami drzew, do obsadzania skarp, nasypów, brzegów ścieżek. Jednolity, barwinkowy dywan tworzy piękne, całoroczne ładne tło dla roślin o kolorowych pędach i barwnych liściach. Wypełnia przestrzenie między kamieniami w ogrodach skalnych, ładnie prezentuje się sadzony w pobliżu strumyków i kaskad oraz w każdym cienistym zakątku ogrodu. Nazwa barwinka najprawdopodobniej oznaczała starorzymskie zaklęcie. Roślina ma właściwości trujące.

autorzy: Grzegorz Falkowski; , Związek Szkółkarzy Polskich;

zasięg geograficzny	Europa oprócz Skandynawii i Wysp Brytyjskich, Turcja
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste
forma	krzewinka
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	płożący
docelowa wysokość	od 0,1 m do 0,2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście zimozielone
rodzaj kwiatów	pojedyncze
barwa kwiatów	niebieskie
pora kwitnienia	kwiecień maj czerwiec
nasłonecznienie	stanowisko cieniste stanowisko półcieniste
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna roślina okrywowa ogrody skalne kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) rabaty pojemniki w grupach
strefa	6a